یک سال گذشت ...

چقدر دلم میخواهد امروز بعدازظهر وقتی میرم خانه شطرنج باز هم او را ببینم .

او را با آن چهره ی گشاده اش ، او را با آن صبر مثال زدنی اش .

دلم میخواهد باز هم با او سر هر مسئله ریز و درشتی بحث کنم !

دلم میخواهد باز هم سعی کند با حرفهایش متقاعدم کند .

دلم میخواهد باز هم برافروخته شوم که چرا ، این چنین است و آن چنان .

دلم میخواهد باشد ، فقط باشد .

حالا که فرق بودن و نبودنش را میفهمم ! باشد .

ولی افسوس ...

( باز هم از پدر معنوی شطرنج استان همدان خواهیم گفت )

Hamadan chess : نام و یادش گرامی و روحش شاد باد .